tag:blogger.com,1999:blog-34967373782088902932024-03-05T02:22:01.621-08:00Schuldig NederlandOngeveer 1 op de 6 Nederlandse huishoudens heeft (bijna) problematische schulden*. Dat betekent dat in een gemiddelde straat in Nederland vijf voordeuren zijn waarachter grote geldzorgen zijn. 5!
Hoe gaan we daar als maatschappij mee om? Wat ik ervan meemaak vind ik bizar. Ik zit er voor mijn gevoel middenin. Ik heb zelf één schuld: mijn hypotheek. Ik ken een aantal mensen met meer schulden, zoveel dat het hun hele leven beheerst.
Mevrouw Money Wenkbrauwhttp://www.blogger.com/profile/09271956690359267056noreply@blogger.comBlogger19125tag:blogger.com,1999:blog-3496737378208890293.post-65885739487790749032019-01-25T22:30:00.001-08:002019-01-25T22:30:43.647-08:00Vertel de Tweede Kamer over je schuldenZit jij in de schulden of ben je er net uit? De Tweede Kamer wil in gesprek met mensen met schulden om daar van te leren. Deel ook jouw ervaring op 28 januari via een online seminar!<br />
<br />
Meld je <a href="https://channel.royalcast.com/tweedekamer/#!/tweedekamer/20190128_1" target="_blank">hier </a>aan. Of kijk eerst het <a href="https://twitter.com/i/status/1088723700994789376" target="_blank">filmpje </a>van de commissie die hierover gaat in de Tweede Kamer.Mevrouw Money Wenkbrauwhttp://www.blogger.com/profile/09271956690359267056noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-3496737378208890293.post-64415147841085048292018-09-15T00:49:00.000-07:002018-09-15T00:49:02.825-07:00Malafide verhuurder<br />
<div class="MsoNormal">
Peter zoekt een plek om te wonen. Want hij heeft met zijn
moeder afgesproken dat hij weliswaar voor nood bij haar mag wonen, maar dat hij zo snel
mogelijk iets voor zichzelf regelt. Hij is dus op zoek naar goedkope
woonruimte.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Goedkope woonruimte ligt niet voor het oprapen. Dat komt ook
doordat hij een eigen badkamer wil. Ik snap dat. Ik weet uit mijn
studententijd dat briefjes met “<i>Haren uit het putje halen </i><i style="mso-bidi-font-style: normal;">!!</i>” niet werken. Maar er zitten ook voordelen
aan. Je kunt samen koken, een wasmachine delen; dingen die het leven goedkoper
maken. Dus ik vind eigenlijk dat hij best eens kan gaan kijken bij zo’n kamer. Net
als ik heb bedacht dat ik dat toch maar met hem moet bespreken, belt hij:<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
“<i style="mso-bidi-font-style: normal;">Ik heb iets heel
gaafs gevonden en het is echt supergoedkoop! Goede plek, niet te groot, niet te
klein, alles zelfstandig voor 450 euro. Maar … ik wil even zeker weten dat ik
niets stoms doe. Ik kan niks raars vinden, maar kun jij even kijken?</i>” <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
De advertentie ziet er goed uit, veel foto’s. Britse verhuurder die voor een internationaal bedrijf een tijdje in Nederland
heeft gewerkt en die nu in Frankrijk is geplaatst. Hij stelt eisen als ‘niet roken’ en ‘geen huisdieren’.
Betrokken bij zijn appartementje dus. </div>
<div class="MsoNormal">
Ik google hem en krijg veel hits over
iemand die voor een internationaal bedrijf werkt dus dat lijkt te kloppen. Maar
dan zie ik dat deze meneer in Amsterdam werkt, en dat zijn naam precies
andersom is dan die van de verhuurder. Ik klik door op de tweede
pagina zoekresultaten en eindig op een zwarte lijst van een kamerverhuurbedrijf.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Peter, die al druk over en weer aan het mailen was met deze ‘verhuurder’
over hoe de borg over te maken en wanneer hij er dan in kon, heeft het contact
verbroken en we hebben het gemeld aan de verhuursite. De advertentie is kort
daarna van de site gehaald.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Gelukkig had Peter, ondanks zijn grote behoefte aan
woonruimte én zijn enthousiasme de tegenwoordigheid van geest om te controleren of hij ‘niets stom deed’. Als hij hierin was getrapt had hem dat
€1350,- gekost (borg en een maand huur vooruit te betalen). Dat zou voor hem
een enorme strop geweest zijn, en niet alleen financieel. Het vertrouwen van
mensen met schulden is soms ver weg gezakt. Ze hebben het gevoel dat iedereen
ze wil pakken, én dat ze zelf niets goed kunnen doen, dat ze toch altijd weer
de verkeerde keuze maken.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Peter komt ook even in zo'n dip. Ik wijs hem erop dat hij
zelf heeft aangevoeld dat het misschien niet helemaal klopte en dat hij zelf om
hulp heeft gevraagd. </div>
<div class="MsoNormal">
“<i>Het is misschien nog niet gelukt om een flatje te vinden,
maar je hebt je ook niet op laten lichten. En die flat? Die gaat er echt wel
komen. Moed houden, blijven zoeken en voelsprieten voor stinkende zaakjes open
houden.”</i></div>
Mevrouw Money Wenkbrauwhttp://www.blogger.com/profile/09271956690359267056noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3496737378208890293.post-80723230344025904592017-02-10T22:55:00.000-08:002017-02-10T22:55:16.909-08:00Inkomsten en uitgavenAls je je schulden aan wil pakken, heb je naast een <a href="http://schuldignederland.blogspot.nl/2016/12/schuldenoverzicht-eerste-stap-voor-hulp.html" target="_blank">overzicht van je schulden</a>, ook een overzicht nodig van je inkomsten en uitgaven. En als je in aanmerking wil komen voor schuldhulpverlening, heb je daar ook min of meer officiële bewijzen van nodig. Dat is ook nog even een klus.<br />
<br />
Zo kon Mo het contract van zijn huurwoning dat hij jaren geleden getekend heeft, echt nergens meer vinden. En ook Mo heeft, zoals bijna iedereen met schulden, wel eens post weggegooid met het idee dat het toch weer aanmaningen waren die hij niet kon betalen. Tussen de weggegooide post zaten waarschijnlijk ook brieven waarin huurverhogingen werden aangekondigd. Een document met de actuele huur had hij dus ook niet. Gelukkig mocht hij langskomen bij de woningcorporatie om kopieën te maken.<br />
<br />
Verder heb je betaalbewijzen nodig van je andere vaste lasten zoals energie- en ziektekosten, en abonnementen voor bijvoorbeeld internet en telefoon. Rekeningafschriften zijn vaak een goed begin, maar die moet je dan wel hebben. <a href="http://schuldignederland.blogspot.nl/2017/01/hulp-bij-bankzaken-risico-op-misbruik.html" target="_blank">Mo heeft zijn pasje en zijn inlog aan zijn broer gegeven</a>. Even snel downloaden was er dus niet bij, dat moest via zijn broer. Nou wist die broer dat er financiële problemen waren, maar niet dat ze zo groot waren dat er hulp van de gemeente bij nodig was. Mo vond het niet makkelijk om dat te vertellen, en dus duurde het even voor we de prints hadden. Maar uiteindelijk waren ze er, en had Mo in zijn broer een extra steunpilaar gevonden in dit proces.<br />
<br />
De inkomsten van Mo waren makkelijker op een rijtje te zetten en te 'bewijzen'. Mo krijgt een uitkering van het UWV en de betaalspecificaties daarvan zijn te downloaden met je DigiD. Hetzelfde geldt voor de Zorg- en Huurtoeslag.<br />
<br />
Het is allemaal niet op een achternamiddag geregeld. Maar uiteindelijk waren Mo en ik er toch best vlot uit. Het helpt als je dit soort dingen niet in je eentje hoeft te doen.Mevrouw Money Wenkbrauwhttp://www.blogger.com/profile/09271956690359267056noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3496737378208890293.post-79704160854824022102017-02-04T01:29:00.002-08:002017-02-04T01:29:19.319-08:00Geen PGB wel eigen bijdrageNog even terug naar het opstellen van het <a href="http://schuldignederland.blogspot.nl/2016/12/schuldenoverzicht-eerste-stap-voor-hulp.html" target="_blank">schuldenoverzicht</a>. Voor we begonnen had Mo een stapel ongeopende post. Gewapend met twee ordners, tabbladen, een perforator en een nietmachine ging ik bij hem langs. We gingen aan de slag. Rekeningen en aanmaningen in de ene map en overige post die het bewaren waard was in de andere. Reclamebrieven gooiden we uiteraard weg.<div>
Al gauw bleek ik niet genoeg tabbladen bij me te hebben om de verschillende schuldeisers van elkaar te scheiden. Mo had nog ergens een tijdschrift liggen dat hij ooit gratis gekregen had. Het was een chique uitgave met stevig papier. Overdwars konden de bladzijden mooi dienst doen als tabbladen. Leuke bijkomstigheid was dat sommige artikelen ons een gespreksonderwerp gaven en dat we het dus niet alleen over de schulden hoefden te hebben.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
We kwamen ook schulden van het CAK tegen. Het ging om de eigen bijdrage voor Persoonsgebonden Budget (PGB). Mo had ooit een PGB. Hij maakt daar al lang geen gebruik meer van. Hij is minder ziek en heeft dus minder hulp nodig. Bepaalde ondersteuning zou eigenlijk nog goed voor hem zijn, maar hij wist dat hij de eigen bijdrage niet kon betalen dus maakt hij geen gebruik van het PGB. Hij had geen aanvraag gedaan en kreeg ook niets gestort.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Volgens de brieven die we in de stapel tegenkwamen, moest Mo nog steeds de eigen bijdrage betalen aan het CAK. Dat wist hij niet en had hij dus ook niet gedaan, nog even los van het feit dat hij het ook niet <i>kon</i> betalen. We gingen eerst verder met het sorteren van de post en het opstellen van het schuldenoverzicht. </div>
<div>
Toen we daar (een paar weken later) een heel eind mee gevorderd waren, was het tijd om het CAK te bellen. Er bleek wel PGB voor hem gereserveerd te zijn. Daar wist Mo niets van. Het PGB werd ook niet uitgekeerd. Daar wist het CAK dan weer niets van. Zij hadden alleen doorgekregen dat Mo recht had op PGB en dat de eigen bijdrage geïnd moest worden. De meneer van het CAK gaf aan dat hij het ook wel vreemd vond, maar hij kon het voorlopig nog even niet stopzetten, want zij hadden doorgekregen dat ... Bellen met het Zorgkantoor dan maar over het PGB, dat Mo niet krijgt. "Ja dat staat gereserveerd" en vervolgens begon de mevrouw over hoe hij het kon krijgen: er moest van alles ingeleverd worden. "Maar ik wil het niet, want ik kan de eigen bijdrage niet betalen." "O," daar moest de mevouw even over nadenken. Ze snapte het wel en wilde meewerken, maar ze moest even uitzoeken hoe het geregeld moest worden. Een paar telefoontjes met het CAK en het Zorgkantoor later heeft Mo de belofte gekregen dat het in orde gemaakt gaat worden.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
En zo verdwijnen er soms ook schulden uit het schuldenoverzicht.</div>
Mevrouw Money Wenkbrauwhttp://www.blogger.com/profile/09271956690359267056noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3496737378208890293.post-29393400913975271152017-01-27T01:38:00.000-08:002017-01-27T01:38:42.524-08:00Hulp bij bankzaken - risico op misbruikMo moest afgelopen jaren regelmatig langere tijd voor behandeling naar het ziekenhuis en heeft op een gegeven moment zijn bankpas en inlog aan zijn broer gegeven voor als er financieel iets geregeld moest worden.<br />
<br />
Z'n broer heeft zijn bankpas gehouden op Mo's verzoek. Als zelfbescherming, om te voorkomen dat hij toch weer meer zou uitgeven dan mogelijk. Mo kreeg elke maand een heel klein beetje boodschappengeld van zijn broer. Verder hoefde zijn broer eigenlijk niets te doen, want alle belangrijke betalingen (huur, energie, water en zorgverzekering) worden automatisch afgeschreven. Mo had wel met zijn broer afgesproken dat hij maandelijks zou controleren of die bedragen ook echt werden afgeschreven.<br />
<br />
Op zich heeft Mo dit goed geregeld. Hij beschermt zichzelf tegen het doen van uitgaven die hij zich niet kan veroorloven en hij heeft afspraken gemaakt over controle op belangrijke betalingen. Toch is het ook heel kwetsbaar.<br />
Je hoort heel vaak verhalen van mensen die op deze manier bedrogen worden. Soms ontstaat dat te goeder trouw en sluipt misbruik erin. Iemand die elke week de boodschappen doet voor iemand anders en daarom de pinpas heeft, rekent ook een keer de benzine af met die pinpas. Hij verbruikt per slot van rekening ook benzine voor die boodschappen. Het gebeurt steeds vaker, ook voor ritjes die niets met de boodschappen te maken hebben. Die paar boodschappen die hij voor zichzelf haalt, rekent hij ook af met de pinpas van de ander, want het is zo'n gedoe anders en het is echt maar heel weinig. Maar van lieverlee wordt het meer.<br />
Soms is er helaas wel kwade opzet in het spel. Mensen die anderen hun bankzaken laten regelen, doen dat met een reden. Ze kunnen het zelf niet zo goed. Ze hebben het dus ook niet zo snel door als er iets mis is (zeker niet als ze zelf niet meer in kunnen loggen, dan kúnnen ze het niet eens zien.) Er zijn helaas mensen die daar misbruik van maken.<br />
<br />
Gelukkig is dit bij Mo niet gebeurd. Maar onhandig was het wel dat hij zelf niet meer kon inloggen. We konden bijvoorbeeld niet zo makkelijk achterhalen wat zijn vaste lasten waren.Mevrouw Money Wenkbrauwhttp://www.blogger.com/profile/09271956690359267056noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3496737378208890293.post-87573393000438797452017-01-24T01:45:00.001-08:002017-01-24T01:45:49.798-08:00Failliet"Minder mensen failliet" hoor ik van het NOS-journaal. Ik realiseer me dat ik niet precies weet wat een faillissement inhoudt. Iets met dat je helemaal geen geld meer hebt, dat weet ik wel. Maar wat zijn de gevolgen? Is het misschien een optie, een keuze als je in de schulden zit? Iets waar naast nadelen, misschien ook voordelen aan zitten?<br />
<div>
<br /></div>
<div>
Ik heb het volgende van wikipedia begrepen. Ik heb daarbij vooral gekeken naar faillissement van personen, niet van bedrijven:</div>
<div>
De rechter kan iemand failliet verklaren als hij ten minste twee schuldeisers heeft en is opgehouden met betalen. Er wordt dan beslag gelegd op zijn hele vermogen en inkomsten. Dat vermogen wordt omgezet in geld (dat betekent dat alle eigendommen worden verkocht m.u.v. 'eerste levensbehoeften' ). Daarvan worden eerst alle kosten van het faillissement betaald. Als er dan nog iets overblijft, wordt dat verdeeld onder de schuldeisers.<br />
<br />
Meestal is er niet genoeg geld om alle schulden te betalen. Na afloop van een faillissement staan de meeste schulden dan vaak ook nog open en deze kunnen nog opgeëist worden. Heel soms wordt er een akkoord gesloten en worden de schulden (deels) kwijtgescholden.<br />
<br />
Mijn conclusie is dat het (als het om personen gaat) vooral een procedure is die geld kost en weinig oplevert: schuldeisers krijgen hun geld niet en schuldenaren raken hun schuld niet kwijt, de ellende blijft voortduren.<br />
<br />
Waarom er dan toch nog faillissementen van personen worden aangevraagd weet ik niet.<br />
Misschien omdat er hoop is op een akkoord (als de meerderheid van de schuldeisers akkoord gaat en die meerderheid heeft samen ook meer dan de helft van de schuld te vorderen, dan kunnen anderen gedwongen worden akkoord te gaan, maar dat geldt dan weer niet voor bv. de Belastingdienst).<br />
Misschien omdat een schuldeiser denkt dat er ergens nog waardevolle bezittingen zijn of omdat een schuldeiser vindt dat andere schuldeisers bevooroordeeld worden.<br />
<br />
Hoe dan ook: een faillissement lijkt mij in de meeste gevallen duidelijk iets om te vermijden.<br />
Gelukkig dus dat er minder mensen failliet zijn gegaan in 2016 dan in de jaren ervoor.<br />
<i><br /></i>
<i>Voor de zekerheid: bovenstaande is niet volledig, maar het voor mij interessante deel. Als je precies wil weten hoe het zit, moet je vooral even verder zoeken.</i></div>
Mevrouw Money Wenkbrauwhttp://www.blogger.com/profile/09271956690359267056noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-3496737378208890293.post-58852151422094661192017-01-22T22:57:00.000-08:002017-01-22T22:57:43.451-08:00Verhuisd? Opnieuw beginnen!Opnieuw beginnen. Dat is wat mensen met schulden willen. Opnieuw beginnen met een schone lei. Een leven waarin de soberheid zoden aan de dijk zet zodat ze elke maand een beetje overhouden om te sparen voor een buffer om bijvoorbeeld de wasmachine te kunnen vervangen als dat nodig is. Veel mensen met schulden leven hier en nu hartstikke sober, maar alles wat ze overhouden gaat in de bodemloze put van schulden die oplopen door rente- en incassokosten.<br />
<br />
Opnieuw beginnen klinkt dan heel mooi. Maar niet als het gaat om in het traject van schuldhulpverlening te komen. Schuldhulpverlening is in Nederland lokaal geregeld, de gemeente is verantwoordelijk. Peter is noodgedwongen verhuisd uit de Grote Stad waar hij ingeschreven stond. En nu moet hij weer helemaal opnieuw beginnen. Dus opnieuw aanmelden, wachten, intake-gesprek, wachten, gegevens aanleveren en wachten. Opnieuw gaat in dit deel van het traject veel tijd van een ambtenaar en Peter zitten.Mevrouw Money Wenkbrauwhttp://www.blogger.com/profile/09271956690359267056noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3496737378208890293.post-74375536224645612512017-01-20T21:20:00.000-08:002017-01-20T21:20:09.002-08:00Toch een rijbewijsOmdat je niet eeuwig in de vrachtwagen van je baas kunt slapen, en vooral omdat hij snel een adres nodig heeft voor zijn rijbewijs, klopt Peter aan bij zijn moeder. Ze staat niet te springen. Ze zit niet te wachten op de deurwaarders die hij in zijn kielzog meeneemt en die voortaan bij haar aan gaan bellen. Ze weet niet wat het betekent voor haar toeslagen, lokale belastingen en dat soort dingen. Maar het is haar zoon en ze houdt van hem. Natuurlijk mag hij bij haar wonen. Tijdelijk, daar zijn ze het allebei over eens.<br />
<br />
Peter gaat met het adres van zijn moeder dat nu ook weer zijn adres is naar het gemeentehuis om zijn rijbewijs te laten verlengen. Het is inmiddels echt bijna verlopen. Hij legt uit hoe het komt. Dat ze hem in de Stad waar hij hiervoor woonde geen nieuw rijbewijs konden geven omdat hij toen geen adres had. Verbaasd kijkt de ambtenaar hem aan. "O, dat kan best. Het is alleen wat meer werk."<br />
Verrast kijkt Peter haar aan. Later vertelt hij me dat hij zich rood voelde aanlopen, dat zijn bloed ging koken, dat hij dacht "Dan had ik dus meer tijd gehad om in de Stad goedkope woonruimte te zoeken. Waarom sturen ze me toch steeds naar het kastje van de muur?" Maar het doet er niet meer toe, en deze mevrouw kan er al helemaal niets aan doen. Hij realiseert het zich op tijd, haalt diep adem en lacht ("dat zal wel als een boer met kiespijn geweest zijn" zegt hij er zelf over) schouderophalend naar haar. Ze handelen de formaliteiten af en een week later kan Peter zijn broodnodige rijbewijs ophalen.Mevrouw Money Wenkbrauwhttp://www.blogger.com/profile/09271956690359267056noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-3496737378208890293.post-21988773790780938172017-01-19T02:14:00.000-08:002017-02-04T01:31:28.209-08:00Schulden te koop; Lost in transactionWe proberen een overzicht te krijgen van Mo's schulden, <a href="http://schuldignederland.blogspot.nl/2016/12/schuldenoverzicht-eerste-stap-voor-hulp.html" target="_blank">een van de eerste stappen naar een oplossing</a>. Veel van zijn schulden zijn door de schuldeisers ondergebracht bij incassobureaus. Daar moeten we dus de laatste stand van zaken vandaan halen. Dat valt niet altijd mee.<br />
<br />
<b>Inloggen</b><br />
Soms zijn er wat hobbels die we met een kleine inspanning kunnen nemen. Zo zijn er incassobureaus die de mogelijkheid bieden om online in te zien wat de stand van zaken van je schuld is. Wat is het openstaande bedrag, hoe is dat opgebouwd en wie is de oorspronkelijke schuldeiser. Handig want dan heb je altijd de laatste stand van zaken. Maar dan moet je wel in kunnen loggen, en dus inloggegevens hebben. Mo heeft niet meer alle brieven. Hij belt een van de incassobureaus. "Ik ben bezig met de voorbereiding van een schuldsaneringstraject en wil graag de hoogte van mijn schuld bij u weten. Heeft u voor mij mijn inlog en wachtwoord?" Na controle van wat gegevens (naam, geboortedatum) sturen ze Mo nieuwe inloggegevens. Naar zijn nieuwe e-mailadres, want het oude is geblokkeerd.<br />
<br />
<b>Betalingsregeling</b><br />
Soms gaat het wat lastiger. Men wil gegevens alleen geven als er een betalingsregeling afgesproken wordt. Dat kan op het moment echt niet, want het beslag dat op zijn uitkering ligt, is al hoger dan wettelijk toegestaan en er blijft te weinig over om van te leven. Ik snap dat het het werk is van incassobureaus om de rekening betaald te krijgen. Maar van een kale kip kun je niet plukken. Volgens mij kunnen ze beter meewerken want zodra Mo in de schuldsanering zit wordt het geld dat er is eerlijker verdeeld over alle schuldeisers.<br />
<br />
<b>Een kringetje</b><br />
Of die ene keer dat Mo incassobureau Credios belt en te horen krijgt dat zijn schuld verkocht is aan incassobureau Janssen en Janssen. <i>Verkocht</i>? Mo kijkt mij vragend aan. Ja, dat kan. Ik weet er het fijne niet van, maar het kan. We bellen Janssen en Janssen (ik moet steeds denken aan die figuren van Kuifje, helaas is dit geen stripverhaal maar werkelijkheid). De mevrouw van Janssen en Janssen geeft aan dat ze het dossier hebben teruggegeven aan Credios, ze noemt er zelfs een datum bij. Ik luister mee en onze wenkbrauwen gaan gelijktijdig omhoog. "Vraag om bevestiging per brief of mail," fluister ik Mo toe. Hij vraagt er beleefd om, maar dat kan de mevrouw niet voor hem doen. Wat nu? Niet opgeven. Mo belt met deze informatie naar Credios. Credios blijft erbij dat ze geen openstaande dossiers hebben van Mo. Ook zij kunnen geen bevestiging sturen.<br />
Wat nu? Het schuldenoverzicht moet compleet zijn. Mocht er tijdens het schuldsaneringstraject een 'vergeten schuldeiser' opduiken, kan het zomaar zijn dat het traject gestopt wordt en alles weer opnieuw begint. Mo weet zeker dat hij de schuld niet afbetaald heeft. We besluiten beide bureaus een mail te sturen met alle informatie die we hebben en om bevestiging te vragen. Van Janssen en Janssen horen we niets. Van Credios krijgen we een mail terug met overzicht van de dossiers die zij gehad hebben van Mo en waar die nu 'liggen'. We maken een opmerking in het schuldenoverzicht dat we aan het maken zijn en doen de e-mailwisseling als bijlage erbij (ook de mail waar we geen reactie op gekregen hebben). Het blijft voorlopig een mysterie, maar we kunnen verder met het overzicht.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhZa2RhlkjYWHCsV6wbugqfTsCP3h-PLu2AaAtp-47neTKhR6-z-LBxZeGHtalO2tNTijJ4x6fb_TxfoYB2JG5ihpX7uVFITTYXaZ2aJqiiQoC0fQyBH-rnsum17AAaJ-qgX0IdsQ3A6PUM/s1600/Schuldig+NL+naar+elkaar+verwijzende+incassobureaus.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="223" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhZa2RhlkjYWHCsV6wbugqfTsCP3h-PLu2AaAtp-47neTKhR6-z-LBxZeGHtalO2tNTijJ4x6fb_TxfoYB2JG5ihpX7uVFITTYXaZ2aJqiiQoC0fQyBH-rnsum17AAaJ-qgX0IdsQ3A6PUM/s400/Schuldig+NL+naar+elkaar+verwijzende+incassobureaus.jpg" width="400" /></a></div>
<br />Mevrouw Money Wenkbrauwhttp://www.blogger.com/profile/09271956690359267056noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3496737378208890293.post-24754180972146850602016-12-01T00:41:00.000-08:002017-02-04T01:29:45.079-08:00Schuldenoverzicht: eerste stap voor hulpAls je problemen hebt met schulden kun je naar de gemeente voor hulp. De gemeente is volgens de wet verantwoordelijk voor de schuldhulpverlening. Ze moeten je dus helpen. Helpen betekent overigens niet: geld geven. Ook ben je verplicht mee te werken en moet je aan een aantal voorwaarden voldoen. Als je fraude hebt gepleegd of al eerder gebruik hebt gemaakt van de schuldhulpverlening kán de gemeente je weigeren.<br />
<br />
Vaak is een van de eerste stappen het in kaart brengen van al je schulden. De gemeente vraagt je om op een rij te zetten bij wie je allemaal schulden hebt en hoe hoog die zijn. Dat is een logische stap, maar soms wel een moeilijke. <br />
<br />
<b>Logisch </b>omdat zo’n overzicht laat zien hoe groot het probleem is en wie er allemaal betaald moet worden. Ook helpt het overzicht mensen met schulden om weer grip op de situatie te krijgen. Je weet tenminste weer hoe het zit.<br />
<br />
<b>Moeilijk </b>omdat mensen met schulden soms post maandenlang niet open maken of zelfs weggooien, en verschillende e-mailadressen hebben. Hoe weet je zeker dat er niet een schuld ‘kwijt’ is, die later mogelijk boven komt drijven? Ook schakelen schuldeisers soms incassobureaus en deurwaarders in, en soms wisselen ze van incassobureau of deurwaarder. Niet altijd vermeldt een brief van een incassobureau duidelijk waar het voor is. Welke brief hoort bij welke schuld?<br />
Bovendien is het soms confronterend. Het is gewoon niet zo leuk om al je schulden bij elkaar te zien. (Maar het is wel verhelderend en de eerste stap naar een oplossing.)<br />
<br />
Vaak is het een kwestie van gewoon een begin maken. Langzaam maar zeker krijg je meer overzicht. Het is slim om hier hulp bij te vragen. Dan hoef je niet alleen door de moeilijke stukjes heen. En realiseer je dat het tijd kost. Je bent hier meestal niet binnen drie weken mee klaar.Mevrouw Money Wenkbrauwhttp://www.blogger.com/profile/09271956690359267056noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3496737378208890293.post-11136074433936449172016-12-01T00:02:00.000-08:002016-12-01T00:04:27.068-08:00Definitie schuldhulpverleningSchuldhulpverlening is "het ondersteunen bij het vinden van een adequate oplossing gericht op de aflossing van schulden indien redelijkerwijs is te voorzien dat een natuurlijke persoon niet zal kunnen voortgaan met het betalen van zijn schulden of indien hij in de toestand verkeert dat hij heeft opgehouden te betalen, alsmede de nazorg".<br />
<br /><br />Bron: <a href="http://wetten.overheid.nl/BWBR0031331/2016-11-11">Wet gemeentelijke schuldhulpverlening</a><br /><a href="http://wetten.overheid.nl/BWBR0031331/2016-11-11#"></a><a href="http://wetten.overheid.nl/BWBR0031331/2016-11-11/0"></a><a href="http://wetten.overheid.nl/BWBR0031331/2016-11-11/0/informatie"></a>Mevrouw Money Wenkbrauwhttp://www.blogger.com/profile/09271956690359267056noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3496737378208890293.post-91246605554645034402016-11-29T00:57:00.000-08:002017-02-04T01:32:51.964-08:00Schuld aan een grote gemeenteWe proberen een overzicht te krijgen van Mo’s schulden. Bij wie/welke instanties heeft hij schulden, hoe hoog is de schuld en is er een deurwaarder ingeschakeld? <a href="http://schuldignederland.blogspot.nl/2016/12/schuldenoverzicht-eerste-stap-voor-hulp.html" target="_blank">Dat is nodig voor de schuldhulpverlening.</a><br />
<div>
Mo weet bijvoorbeeld dat hij een schuld heeft aan de Grote stad waar hij hiervoor woonde, maar hij weet niet hoeveel. Hij belt ze, geeft al zijn gegevens en wordt drie keer doorverbonden. Ze kunnen niet direct antwoord geven op zijn vraag.<br />
Hij wordt de volgende dag teruggebeld. De meneer van de gemeente Grotestad noemt een bedrag, maar hij zegt erbij dat hij niet weet of het de laatste stand van zaken is. De schuld wordt namelijk afgelost via beslag op de uitkering. Hij kan niet zien tot wanneer die aflossingen zijn bijgewerkt en hij kan ook niet zien hoeveel er maandelijks wordt afgelost, en een omschrijving is er ook al niet. Dus waar de schuld eigenlijk voor is?<br />
<br />
Mijn klomp breekt. Dit gaat over een van de vier grote steden van Nederland. En die hebben hun administratie dus zo slecht op orde dat ze niet weten waarom ze geld innen van iemand en ook niet hoeveel ze nog moeten innen. Dat ze dat niet meteen op kunnen hoesten op het moment dat je toevallig belt, kan ik me nog wel voorstellen. Maar dat ze je dat niet kunnen vertellen op een door henzelf gekozen moment, dus als ze de tijd hebben gehad om het uit te zoeken, is toch te gek voor woorden! Wie garandeert mij dat ze niet rustig nog een paar maandjes doorgaan met innen nadat de schuld al is afbetaald? Vroeger zou ik daar blindelings op vertrouwen. ‘Want het is de overheid, en je kunt veel van overheden zeggen, maar administratie daar zijn ze goed in en ze zijn ook nogal van de regeltjes, dus die zullen ze wel niet overtreden.” Ineens ben ik er niet meer zo zeker van. Niemand kan mij garanderen dat ze niet te veel innen, en ik kan het ook niet controleren. En het wordt nog erger, zie de volgende berichten.</div>
Mevrouw Money Wenkbrauwhttp://www.blogger.com/profile/09271956690359267056noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3496737378208890293.post-78648575777689585902016-11-27T22:56:00.001-08:002017-01-04T08:32:20.965-08:00Behulpzame ambtenaarEr ligt al jaren beslag op de uitkering van Mo. Dat is te zien op de specificatie die hij van het UWV krijgt “uitkering aan derden” staat er. Onderaan staat het bedrag dat overgemaakt wordt naar Mo. Het is lager dan de “beslagvrije voet”, en er wordt ook geen rekening gehouden met zijn huur en zijn zorgpremie. Hij krijgt dus veel minder dan waar hij wettelijk recht op heeft. Het UWV, toch een overheidsinstantie controleert de hoogte van het overgebleven bedrag niet. Ze doen slechts wat hun wordt opgedragen door de instantie die beslag legt en keren dus zonder blikken of blozen minder dan het wettelijk minimum uit. Ik vind dat raar.<br />
Hoe dan ook, we moeten dus niet bij het UWV zijn om het bedrag te corrigeren, maar bij de “derden”. <a href="http://schuldignederland.blogspot.nl/2016/11/schuld-aan-een-grote-gemeente.html" target="_blank">Gelukkig weten we van een eerdere actie dat het de gemeente Grotestad is die beslag heeft gelegd</a>. <br />
<br />
Mo belt ze, geeft al zijn gegevens, wordt twee keer doorverbonden en krijgt een terugbelafspraak. De mevrouw die hem de volgende dag terugbelt vertelt dat niet de gemeente maar deurwaarder Van As de eerste beslaglegger is. Ze bevestigt dat het bedrag dat Mo krijgt onder het minimum ligt, en belooft een brief te schrijven aan deurwaarder Van As. Dat is behulpzaam, strikt genomen hoeft ze dat niet te doen. <br />
<br />
Ik spreek Mo een paar dagen later en vraag hem of we nog bewijzen van de hoogte van zijn huur en zorgpremie op moeten sturen, daar moet immers ook rekening mee gehouden worden. Daar hebben ze het niet over gehad. Ach, de mevrouw is in haar behulpzaamheid wat “details” vergeten. Ik vind dat raar. Het is nota bene haar werk om dit soort dingen goed te regelen, maar iedereen kan zich vergissen en ze was wel zo aardig om een brief te sturen die ze niet hoefde te sturen. Ik bel haar terug en vraag haar vriendelijk om dit ook mee te nemen. Ze heeft de brief aan de deurwaarder al verstuurd (heerlijk een voortvarende ambtenaar), maar wil best nog een brief sturen als wij een kopie van de huur en de zorgpremie opsturen. Dat is opnieuw behulpzaam van haar. We hebben scans, kan dat digitaal? Nee, dat kan niet. Geen probleem, ik print de scans en nog diezelfde dag gaan de bewijzen op de post naar de gemeente waarna ze zullen worden doorgestuurd aan deurwaarder Van As. <br />
<br />
Fijn, zo’n meewerkende gemeente. Zie je wel, mijn vertrouwen is weer een klein beetje hersteld. Nu afwachten hoe snel dit wordt verwerkt en Mo het bedrag krijgt waar hij recht op heeft. Wordt vervolgd in de berichten hieronder.Mevrouw Money Wenkbrauwhttp://www.blogger.com/profile/09271956690359267056noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3496737378208890293.post-17753696927542902452016-11-27T22:32:00.000-08:002017-01-22T22:34:27.939-08:00Fraude? Dan geen schuldsaneringAls je fraude hebt gepleegd, kom je niet in aanmerking voor schuldsanering. Logisch lijkt me, schuldsanering is ondanks dat je er veel voor moet doen toch een soort cadeautje. Je schulden worden uiteindelijk kwijtgescholden. Mensen die frauderen verdienen geen cadeautjes.<br />
<br />
Vroeger zou dat voor mij einde verhaal zijn geweest. Maar toen kwam Peter in de schulden en toen Peter probeerde in de schuldhulpverlening te komen, bleek één van de obstakels dat hij gefraudeerd had. Ik keek hem vragend aan.<br />
<br />
"Wist ik veel dat die uitkering doorliep. Ik had het écht gezegd. Tegen Theo. Theo van het UWV. En die zei dattie het in orde zou maken voor me." (Ik heb de vloekwoorden maar uit dit gesprekje gefilterd.)<br />
<br />
Ik probeer hier kort te reconstrueren wat er gebeurd is: Peter komt door privé-omstandigheden (inclusief domme keuzes) in de schulden. Hij heeft een hoop verdriet en stress. Op zijn werk vertelt hij niets en houdt hij zich groot. Maar hij gaat steeds slechter presteren zonder dat hij het zelf echt doorheeft. Er moet bezuinigd worden en omdat Peter al een tijdje niet meer zo goed presteert, wordt hij ontslagen.<br />
Hij komt terecht bij het UWV en krijgt een uitkering. Ondertussen stapelen de schulden zich op. Peter maakt zijn post niet meer open. Het zijn toch alleen maar rekeningen die hij niet kan betalen. Peter solliciteert zich suf via het UWV en vindt een nieuwe baan. Zoals hierboven staat, vertelt Peter dat aan Theo van het UWV. Hoe is dat gegaan? Ik kan een paar scenario's bedenken, bijvoorbeeld: Peter komt bij het UWV Theo tegen. Theo heeft hem eerder geholpen met zijn uitkering. Enthousiast vertelt Peter dat hij een baan heeft. Theo reageert: "Ik zei toch dat het in orde zou komen, goed gedaan man!" Peter hoort 'in orde komen' en denkt dat Theo alle formaliteiten voor hem gaat regelen. Mooi, dan is hij daar ook vanaf. En misschien zou Theo de formaliteiten ook wel regelen, maar deed het systeem het op dat moment niet en is hij het later vergeten of misschien heeft hij een formulier opgestuurd dat Peter in moest vullen, maar dat Peter nooit gezien heeft omdat het tussen zijn onopengemaakte post zat.<br />
Hoe dan ook, Peter gaat aan de slag bij zijn nieuwe werk en heeft het naar zijn zin. Er lag beslag op zijn uitkering en er ligt nu beslag op zijn loon. Hij houdt dus evenveel (of eigenlijk even weinig) over van zijn loon als van zijn uitkering. Maar hij draait weer mee in de maatschappij en vindt dat heerlijk. Hij stort zich op zijn werk. Hij is weinig thuis en maakt zijn post nog steeds niet open. Want door het loonbeslag kan hij de oude schulden nog steeds niet betalen. Maar hij pakt alle uren die hij kan krijgen, want hij wil niet dat mensen hem lui vinden. Hij wil gewoon hard werken, zuinig leven, en dan komt het wel goed, toch?<br />
<br />
Maar het komt niet goed. Doordat Peter zijn post niet openmaakt, ziet hij niet dat zijn uitkering doorloopt.<br />
Ik weet niet hoe lang het heeft geduurd en hoe het precies loopt. Uitkomst is dat Peter de te veel ontvangen uitkering terug moet betalen (uiteraard) inclusief een boete en dat hij dat niet kan, omdat er door verschillende beslagleggingen niets van het geld over is gebleven.Mevrouw Money Wenkbrauwhttp://www.blogger.com/profile/09271956690359267056noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3496737378208890293.post-47048034598054618602016-11-27T02:18:00.000-08:002016-11-27T02:18:38.865-08:00Toch de gemeenteWe hebben van de gemeente gehoord dat het deurwaarder Van As is, die beslag heeft gelegd op Mo's uitkering. Volgens onze gegevens loopt er inderdaad een schuld bij Van As en omdat die gegevens al een paar maanden oud zijn, willen we weten wat nu de stand van zaken is. Dat hebben we nodig voor het schuldenoverzicht. We nemen aan dat de schuld inmiddels wat gedaald is omdat er maandelijks wordt afgelost via de beslaglegging. Mo belt Van As, kunnen we meteen even vragen of de correcties al doorgevoerd zijn. Nou nee, er wordt helemaal niets afgelost. "We hebben helemaal geen beslag gelegd op uw uitkering. Maar nu ik u toch aan de lijn heb, wil ik graag een betalingsregeling afspreken.” Begrijpelijk, want Mo heeft daar een schuld en die moet afbetaald worden. Maar hij krijgt minder dan het bestaansminimum en houdt dus echt niets over (sterker nog, hij komt tekort elke maand terwijl hij heel zuinig leeft) dus hij kan geen betalingsregeling afspreken. Hoe erg hij zich ook schaamt en hoe graag hij ook die schuld af wil betalen. Zachtjes hoor ik hem zeggen dat hij bezig is met schuldsanering en dat hij hoopt dat ze snel iets horen. <br /><br />We kijken elkaar vragend aan. Zou er nog een andere deurwaarder Van As zijn? Zouden we het allebei verkeerd begrepen hebben van die aardige mevrouw bij de gemeente? En de grote vraag: Wie heeft er dan beslag gelegd? We besluiten het aan het UWV te vragen. Die zullen toch wel weten aan welke ‘derde’ ze het geld dat ze inhouden van Mo’s uitkering overmaken. Het antwoord van UWV komt snel, zonder doorverbinden en zonder aarzelen: de gemeente Grotestad heeft beslag gelegd. “Weet u het zeker?” Ja de mevrouw van het UWV weet het zeker: de sociale dienst van de gemeente Grotestad heeft beslag gelegd.<br /><br />Het bergje gebroken klompen wordt weer wat hoger. Dus die mevrouw die ons twee keer zo aardig geholpen heeft, heeft zitten slapen, ons voor de gek gehouden? Laten we het netjes houden, en stellen dat ze zich vergist heeft. Kan gebeuren. (Maar verbazingwekkend vind ik het wel. Het is toch haar werk, dit soort zaken.)<br /><br /> Mo belt weer met de mevrouw van gemeente Grotestad. Ja, ze wist het al. Ja, ze had kennelijk een fout gemaakt. Ja, ze zou hem een brief sturen met het overzicht van de schuld. En ja ze zou het in orde maken met het UWV. We gaan het zien.Mevrouw Money Wenkbrauwhttp://www.blogger.com/profile/09271956690359267056noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3496737378208890293.post-28112380550272943322016-11-26T00:36:00.000-08:002016-11-26T00:36:05.919-08:00Alimentatie? Dan geen schuldsaneringPeter is gescheiden. Al voor hij schulden kreeg. Peter moest alimentatie betalen voor zijn ex en zijn twee kinderen. Logisch. Toen kwamen de schulden. Het werd zo erg dat hij er zelf niet meer uit kon komen. Hij klopte aan bij de gemeente voor hulp. Na een tijdje soebatten werd duidelijk dat hij richting schuldsanering moest.<br />
<br />
Maar je kunt niet in de schuldsanering als je alimentatie moet betalen. Dus dat moest stopgezet worden.<br />
Peter: "Hoe dan? Ik ben dat verplicht."<br />
Schulhulpverlener: "Je kunt een nihilstelling aanvragen. Dat kan je advocaat voor je doen."<br />
Peter: "Een advocaat? Die kan ik niet betalen. En ik kan ook nergens meer een lening krijgen om die advocaatskosten te betalen"<br />
Schuldhulpverlener: "Tja, dan weet ik het ook niet."Mevrouw Money Wenkbrauwhttp://www.blogger.com/profile/09271956690359267056noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3496737378208890293.post-69245405784918443212016-11-26T00:14:00.004-08:002017-01-20T21:22:59.679-08:00Dakloos? Dan ook geen rijbewijsPeter had al een paar nachten in de cabine van zijn vrachtwagen geslapen. Peter is namelijk vrachtwagenchauffeur en was net dakloos geworden. Het was toevallig ook net tijd om zijn rijbewijs te laten verlengen. Dus hij fatsoeneerde zich en ging naar het gemeentekantoor. Het gemeentekantoor van een van de grote steden van ons land. Daar was hij kind aan huis, omdat hij al jaren in die Stad woont en al een paar jaar hulp zoekt bij het oplossen van zijn schulden.<br />
<br />
Aan de balie werd om zijn oude rijbewijs en nieuwe pasfoto's gevraagd. Die had hij. Vervolgens werd er om zijn adres gevraagd. Dat had hij niet. Geen adres? Dan ook geen nieuw rijbewijs werd hem medegedeeld.<br />
"Maar dat heb ik nodig om te kunnen werken."<br />
> "Niets mee te maken."<br />
"Maar ik zit in een traject naar schuldsanering en moet alles doen om mijn schulden af te betalen. Jullie hebben mijn dossier."<br />
> "Niets mee te maken."<br />
"Hoe kunnen we dit oplossen?"<br />
> "Zoek een huis en zorg dat u op dat adres ingeschreven staat en kom dan terug. Dan komt het allemaal in orde."<br />
<br />
Moet ik hier nog commentaar op geven? Moet ik uitleggen dat hij voorlopig helemaal geen huis kon vinden omdat hij het niet kon betalen? Dat hij niet voor zijn lol geen adres had? Dat dit het alleen maar erger maakte? Dat dezelfde gemeente die zijn rijbewijs niet wilde verlengen, verplicht is om hem te helpen bij het oplossen van zijn schuldenprobleem, dat dat die gemeente en de maatschappij veel geld kost en dat het op deze manier nog meer geld gaat kosten?Mevrouw Money Wenkbrauwhttp://www.blogger.com/profile/09271956690359267056noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-3496737378208890293.post-21572927426513970562016-11-25T23:49:00.001-08:002016-11-25T23:49:39.992-08:00Tien jaar geen schuldsaneringAl bijna tien jaar probeert Peter in de schuldsanering te komen, en het is nog steeds niet gelukt. Waarom niet? Peter ligt me na aan het hart, maar als ik eerlijk ben, dacht ik toch dat het aan hem lag. Hij houdt niet zo van regels, wel van regelen. Hij heeft aan een half woord genoeg. De rest bedenkt hij er zelf wel bij. Ook als de ander dat helemaal niet bedoelde. Hij is eigenwijs en soms opvliegend (nooit agressief overigens). Niet de meest handige eigenschappen om geholpen te worden.<div>
<br /></div>
<div>
De laatste jaren volg ik hem wat intensiever en probeer ik hem te helpen om in de schuldsanering te komen. Ik denk nu niet meer dat het aan hem ligt dat hij niet in de schuldsanering komt. Het ligt aan het systeem en de regeltjes. En echt: ik ben één van die mensen die ervoor uit durft te komen dat ze van regeltjes houden. Regels maken de boel duidelijk. Dan weet iedereen waar hij aan toe is. En zelfs al vind je een regel stom, dan nog kun je hem gebruiken om voor elkaar te krijgen wat je wil. Zo denk ik in het algemeen. Maar dus niet meer over de schuldsanering en zaken daar omheen.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Ik houd ook van eigen verantwoordelijkheid nemen. Je kunt wel gaan zitten janken dat alles en iedereen tegen je is, en dat het allemaal niet eerlijk is, en dat je nu echt geholpen moet worden, en dat jij er niets aan kunt doen maar daar schieten we niets mee op. Jij bent juist degene die er wat aan moet doen. Hup aan de slag! En niet bij de eerste tegenslag weer terugzinken in het gejank. Volhouden, doorzetten, op je tanden bijten en accepteren dat het niet altijd leuk is en gaat zoals jij wil. Je zit in je eigen shit en je moet er wat voor over hebben om eruit te komen.</div>
<div>
Maar ik weet nu dat er soms vrijwel onmogelijke en soms onmenselijke dingen van je worden gevraagd.</div>
Mevrouw Money Wenkbrauwhttp://www.blogger.com/profile/09271956690359267056noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3496737378208890293.post-65782299069467363892016-11-25T10:40:00.002-08:002016-11-25T10:40:57.525-08:00Let op: Geld lenen kost geldMevrouw Money Wenkbrauwhttp://www.blogger.com/profile/09271956690359267056noreply@blogger.com0