Als je je schulden aan wil pakken, heb je naast een overzicht van je schulden, ook een overzicht nodig van je inkomsten en uitgaven. En als je in aanmerking wil komen voor schuldhulpverlening, heb je daar ook min of meer officiële bewijzen van nodig. Dat is ook nog even een klus.
Zo kon Mo het contract van zijn huurwoning dat hij jaren geleden getekend heeft, echt nergens meer vinden. En ook Mo heeft, zoals bijna iedereen met schulden, wel eens post weggegooid met het idee dat het toch weer aanmaningen waren die hij niet kon betalen. Tussen de weggegooide post zaten waarschijnlijk ook brieven waarin huurverhogingen werden aangekondigd. Een document met de actuele huur had hij dus ook niet. Gelukkig mocht hij langskomen bij de woningcorporatie om kopieën te maken.
Verder heb je betaalbewijzen nodig van je andere vaste lasten zoals energie- en ziektekosten, en abonnementen voor bijvoorbeeld internet en telefoon. Rekeningafschriften zijn vaak een goed begin, maar die moet je dan wel hebben. Mo heeft zijn pasje en zijn inlog aan zijn broer gegeven. Even snel downloaden was er dus niet bij, dat moest via zijn broer. Nou wist die broer dat er financiële problemen waren, maar niet dat ze zo groot waren dat er hulp van de gemeente bij nodig was. Mo vond het niet makkelijk om dat te vertellen, en dus duurde het even voor we de prints hadden. Maar uiteindelijk waren ze er, en had Mo in zijn broer een extra steunpilaar gevonden in dit proces.
De inkomsten van Mo waren makkelijker op een rijtje te zetten en te 'bewijzen'. Mo krijgt een uitkering van het UWV en de betaalspecificaties daarvan zijn te downloaden met je DigiD. Hetzelfde geldt voor de Zorg- en Huurtoeslag.
Het is allemaal niet op een achternamiddag geregeld. Maar uiteindelijk waren Mo en ik er toch best vlot uit. Het helpt als je dit soort dingen niet in je eentje hoeft te doen.
Geen PGB wel eigen bijdrage
Nog even terug naar het opstellen van het schuldenoverzicht. Voor we begonnen had Mo een stapel ongeopende post. Gewapend met twee ordners, tabbladen, een perforator en een nietmachine ging ik bij hem langs. We gingen aan de slag. Rekeningen en aanmaningen in de ene map en overige post die het bewaren waard was in de andere. Reclamebrieven gooiden we uiteraard weg.
Al gauw bleek ik niet genoeg tabbladen bij me te hebben om de verschillende schuldeisers van elkaar te scheiden. Mo had nog ergens een tijdschrift liggen dat hij ooit gratis gekregen had. Het was een chique uitgave met stevig papier. Overdwars konden de bladzijden mooi dienst doen als tabbladen. Leuke bijkomstigheid was dat sommige artikelen ons een gespreksonderwerp gaven en dat we het dus niet alleen over de schulden hoefden te hebben.
We kwamen ook schulden van het CAK tegen. Het ging om de eigen bijdrage voor Persoonsgebonden Budget (PGB). Mo had ooit een PGB. Hij maakt daar al lang geen gebruik meer van. Hij is minder ziek en heeft dus minder hulp nodig. Bepaalde ondersteuning zou eigenlijk nog goed voor hem zijn, maar hij wist dat hij de eigen bijdrage niet kon betalen dus maakt hij geen gebruik van het PGB. Hij had geen aanvraag gedaan en kreeg ook niets gestort.
Volgens de brieven die we in de stapel tegenkwamen, moest Mo nog steeds de eigen bijdrage betalen aan het CAK. Dat wist hij niet en had hij dus ook niet gedaan, nog even los van het feit dat hij het ook niet kon betalen. We gingen eerst verder met het sorteren van de post en het opstellen van het schuldenoverzicht.
Toen we daar (een paar weken later) een heel eind mee gevorderd waren, was het tijd om het CAK te bellen. Er bleek wel PGB voor hem gereserveerd te zijn. Daar wist Mo niets van. Het PGB werd ook niet uitgekeerd. Daar wist het CAK dan weer niets van. Zij hadden alleen doorgekregen dat Mo recht had op PGB en dat de eigen bijdrage geïnd moest worden. De meneer van het CAK gaf aan dat hij het ook wel vreemd vond, maar hij kon het voorlopig nog even niet stopzetten, want zij hadden doorgekregen dat ... Bellen met het Zorgkantoor dan maar over het PGB, dat Mo niet krijgt. "Ja dat staat gereserveerd" en vervolgens begon de mevrouw over hoe hij het kon krijgen: er moest van alles ingeleverd worden. "Maar ik wil het niet, want ik kan de eigen bijdrage niet betalen." "O," daar moest de mevouw even over nadenken. Ze snapte het wel en wilde meewerken, maar ze moest even uitzoeken hoe het geregeld moest worden. Een paar telefoontjes met het CAK en het Zorgkantoor later heeft Mo de belofte gekregen dat het in orde gemaakt gaat worden.
En zo verdwijnen er soms ook schulden uit het schuldenoverzicht.
Abonneren op:
Posts (Atom)